Yaklaşık 4 yıl evvel Tekirdağ’ın Şarköy ilçesinde çalıştığı inşaatın üçüncü katından düşen kalıp ustası Yılmaz, kazanın akabinde ağır yaralandı. Kazada göğsü, kaburgaları, kolu, boynu ve sırtında kırıklar oluşan Yılmaz, uzun mühlet yatalak kaldı.

Tedavi sürecinin akabinde tekerlekli sandalye ile hareket edebilecek duruma gelen Yılmaz’ın hayatı, kazanın akabinde öteki sıhhat meseleleriyle daha da zorlaştı.

İnşaattan düştükten kısa müddet sonra Kovid-19’a yakalanan Yılmaz, tıpkı ay içerisinde sobadan sızan karbonmonoksit gazından zehirlendi ve 4 gün ağır bakımda tedavi gördü. Bu olaydan yaklaşık bir ay sonra geçirdiği trafik kazasında omzu ve kolu kırılan Yılmaz, sonraki süreçte 3 kere kalp krizi geçirdi, yapılan müdahaleyle tekrar hayata tutundu.

Son olarak Multiple Skleroz (MS) teşhisi konulan ve yaklaşık 2 yıl yatağa bağımlı yaşayan Yılmaz, şu anda tekerlekli sandalye ile ömrünü sürdürüyor.

 DÜZENLİ OLARAK BOCCİA OYNUYOR

Arkadaşlarının tavsiyesiyle boccia sporu ile tanışan Yılmaz, vakitle kendini geliştirerek bu alanda değerli yol katetti. Şahinbey ilçesindeki Akkent Spor Salonuna haftanın muhakkak günlerinde tertipli olarak giden Yılmaz, burada hem spor yapıyor hem de toplumsallaşma imkanı buluyor.

Yılmaz, yakın vakitte düzenlenecek Türkiye genelindeki turnuvaya katılmak için ağır halde hazırlanıyor. Yılmaz, yaptığı açıklamada, ruhsal olarak güç bir süreçten geçtiğini söyledi.

Zamanının büyük kısmını spor yaparak ve dışarıda vakit geçirerek değerlendirdiğini belirten Yılmaz, yine yürüyebilmek için azimle uğraş ettiğini lisana getirdi. Meskende ve spor salonunda fizikî çalışmalarına devam eden Yılmaz, “Fizik tedavi ve tertipli sporla ellerimi yine hareket ettirmeye başladım. Artık yürüteç yardımıyla günde yaklaşık 150 ila 200 metre yürüyebiliyorum.” dedi.

Gaziantep ve İstanbul’da birçok doktora başvurduğunu belirten Yılmaz, hekimlerin yine yürüme ihtimalini düşük gördüğünü lakin azimle uğraş ettiğini, dayanak alarak da olsa adım atabildiğini söz etti.

Felç kaldıktan sonra hayatındaki tüm tertibin değiştiğini anlatan Yılmaz, şunları söyledi:

“Düştükten sonra sıhhatimi, işimi, gücümü ve maddiyatımı kaybettim. Meskenim, ocağım dağıldı. O devir psikolojim de bayağı bozulmuştu. Şu an daha yeterliyim, emekli aylığımla geçiniyorum. Hayat, uğraş işte. Gayret ediyorum, yaşamayı ve daha yeterli olmayı düşünüyorum. Beni hayata bağlayan yalnızca hırs oldu. Benim evvelce etrafım çok genişti, eşim dostum çoktu, telefonlarım susmazdı. Düştükten sonra ne arayanım ne soranım var. Ben de bu yüzden hırs yaptım, tekrar yürüyeceğim.”